D06 & D07, de tijd 'vliegt'!

Terwijl ik dit schrijf ben ik net terug van beurtje D07. Na eerste even langs de Jamba Juice te zijn gereden zit ik hier te chillen met de rest van de dag nog voor me, heerlijk!

Gisteren had ik D06, met de prachtkist waar ik mijn eerste vlucht op had: Archer N961WG. Hiermee heb ik vanaf Runway 4R op Falcon een departure gemaakt richting de South-East practice area. Hiervoor is een standaard route vastgelegd door school die we moeten volgen. Ik had de route al in m'n hoofd zitten dus het was alleen een kwestie van mijn herkenningspunten vinden en erheen vliegen.
Mijn instructeur:

"Do you see those two mountains that look like boobs?"
- "Yep, got the boobs in sight"
"Good, just fly straight down the middle of those boobs and we'll be on our route!"
- "I can do that!"

Op deze manier zijn we succesvol in de South-East beland en hier konden we onze oefeningen gaan doen. Voordat we onze eerste stall wouden gaan doen hadden we een beetje last van 2 Apache's die testvluchten aan het doen waren. Boeing heeft op Falcon Field een fabriek waar die dingen gemaakt worden en ze worden dus getest in de South-East practice area. Dit gaf een heel gaaf gezicht, om ze het ene moment keihard omhoog en het volgende moment nog harder naar beneden te zien janken. Alleen dit hielp ons niet met onze stalls, aangezien we vrij van elke vorm van 'traffic' willen blijven bij zo'n oefening. Uiteindelijk hadden we free sky en konden we beginnen. Ik moest nog 1 stall doen en mocht kiezen welke. Ik koos voor de after take-off stall. Deze ging erg lekker en we konden door met een nieuw onderdeel: de Practiced Forced Landing. De naam verklapt het al: oefenen alsof de motor is uitgevallen en een gedwongen noodlanding maken.
Het gas ging op zo'n 4500 voet naar idle en de oefening begon. Allereerst zorg je ervoor dat de kist zo ver mogelijk kan komen, hiervoor ga je d.m.v. je neusstand de zogenaamde 'best glide speed' vliegen, wat voor ons 76 kts is. Hierna kies je alvast een plekje (grasveld o.i.d.) uit waar je wil gaan landen. Daarna allerlei procedures, eerst proberen om de motor te herstarten (niet echt natuurlijk, de motor staat gewoon aan, maar in ieder geval met je hand langs de juiste knoppen om te laten zien dat je de procedures kent), vervolgens een 'Mayday' call zonder de zendknop van de radio in te drukken, de transponder van het vliegtuig op code 7700 zetten zodat ze weten dat je een noodgeval hebt, etc. etc. Uiteindelijk moet je precies bij je uitgekozen veldje zien uit te komen en ook nog op zo'n manier dat je 76 kts vliegt en aan het begin van het veld kan landen. Met behulp van je Flaps bepaal je uiteindelijk hoe steil je het laatste stukje kan dalen als je iets te hoog zit. De truc is dus vooral zorgen dat je niet te laag zit, anders is de kans groot dat het fout afloopt!
Verrassend genoeg voor mezelf ging dit de eerste keer meteen goed, ik kwam lekker uit voor mijn veldje en op ongeveer 100 voet (30 meter!) boven de grond concludeer je met z'n tweeën dat je het gehaald zou hebben en geef je weer volgas om weer weg te klimmen.
We klommen naar 1000' above ground level om hier nog een laatste ground reference manoeuvre te doen. Ik had gekozen voor de 'rectangular course', aangezien dit een goede oefening is voor circuitjes vliegen later. Dit ging ook goed en is erg leuk om te doen, aangezien je toch maar op 300 meter boven de grond zit en echt een beetje aan het spelen bent met het vliegtuig om op de goede plek uit te komen.

Nadat we dit afgerond hadden zijn we naar Gateway gegaan om daar 1 touch&go te oefenen alvorens we terug gingen naar Falcon. Op Falcon geland en de kist geparkeerd. Zo zat er alweer 01:20u vliegen op!
Uit de debriefing concludeerden we allebei dat het een lekker vluchtje was en samen met 4 klasgenoten die ook net klaar waren zijn we naar de Waffle House gegaan om lekker te lunchen, voordat we teruggingen naar de Springs.

Zonsopkomst in Arizona!

Vandaag dus beurtje 7 gehad op de N4140W, een oude grafbak met maar 1 radio i.p.v. 2 en een riem die me zowat wurgde als ik naar voren wou leunen voor de flaps of de parking brake.. Verder een prima kist hoor!
Dit beurtje is alleen maar 'traffic pattern', circuitjes vliegen, oftewel: touch&go's oefenen! Hiervoor zijn we naar Chandler gegaan om allerlei verschillende soorten landingen te maken. Na een minuut of 10 vliegen vanaf Falcon waren we al bij Chandler en hier konden we beginnen. Ik moest het circuit voor Runway 4L joinen op de zogenaamde 'downwind leg'. Circuitjes zijn eigenlijk gewoon rechthoeken om een landingsbaan heen om het in-en uitgaande verkeer in nette banen te leiden.

Het traffic pattern met bijbehorende 'legs' bijgeschreven

Het begon meteen al handig: ik zat mooi op base voor Runway 4L, toen de toren ineens overschakelde naar Runway 4R. Ik mijn base langer maken en de bijbehorende hoogtecorrecties maken, aangezien 4R nog een stukje verder vliegen was. Het ging gelukkig goed en we stonden (alhoewel een tikkeltje hard), mooi op Runway 4R. Hierna meteen de flaps omhoog gooien, volgas geven en weer door alsof het een normale take-off is. Bij 60 kts roteren en weer het circuit in op zo'n 1000' boven de grond. We deden nog 2 normale touch&go's, waarna we de verschillende variaties gingen oefenen. Eerst een flapless landing, waarbij je dus geen flaps selecteert. Het grote verschil is dat je snelheid zo'n 10 knopen (18 km/h) hoger ligt. Deze ging meteen erg lekker en we gingen door met weer iets nieuws: de glide-in.
Hier wordt een motorstoring op downwind gesimuleerd. Normaal time je 30 seconden zodra je op downwind het begin van de Runway achter je vleugel ziet verdwijnen. Nu timeden we 10 seconden, voordat het gas naar idle werd getrokken. Vanaf hier lijkt het veel op een PFL. Je zet je neusstand omlaag voor 76 kts en met je flaps bepaal je waar je op de grond uit gaat komen. Hier geldt ook weer voorzichtig zijn met het selecteren van meer flaps, aangezien je een stuk harder naar beneden zal gaan (meer weerstand, maar je wil 76 kts houden, dus je moest steiler omlaag). Zodra je meer flaps hebt geselecteerd mag je ze ook niet weer omhoog doen, omdat de kans bestaat dat je dan uit de lucht valt vanwege de grote hoeveelheid lift die je verliest. Het is dus een beetje schatten en vooral zorgen dat je niet te laag zit.
Dit ging eigenlijk meteen nagenoeg perfect en we hadden tijd voor nog 1 poging, waar we na de glide-in een go-around zouden oefenen. Deze tweede glide-in ging ook super en vlak voor de grond riep Mr. Effinger: "Go around!", waarop ik volgas gaf en uitklom.

Teruggevlogen naar Falcon, waar je in een korte tijd veel moet doen als voorbereiding op de aankomst daar. Zo moet onder andere het weerbericht van Falcon uitgeluisterd worden (ja, het is 10 mijl, dus vlakbij, dus het weer zal wel hetzelfde zijn, maar voor de landing wil je onder andere wel weten wat de wind is en welke baan in gebruik is).
Daarnaast moet je contact hebben gelegd met Falcon Tower, voordat je hun luchtruim binnen vliegt, anders kan je je na de vlucht bij de toren melden. Je moet de descent flow en descent checklist afwerken, de approach flow en checklist, waarbij onder andere een approach briefing aan je instructeur bij hoort: Waar zijn we, waar gaan we heen, hoe gaan we dat doen, welke baan, wat voor type landing, de wind, etc.

De laatste van 7(!) landingen van vandaag heb ik gemaakt op Falcon, waar we een standaard landing deden die, na de vele oefening van vandaag, ook behoorlijk lekker ging! Terug naar de ramp van CAE Global Academy en de kist netjes op z'n plek geparkeerd.
Tijdens de debriefing vertelde de instructeur dat hij erg "happy" was met mijn progressie en dat de check straks wel goed moet komen.

Ja.. Dé check.. De beruchte D11 check, welke bepaalt of je je eerste solovlucht mag gaan maken. Hij komt al heel hard dichterbij. Ik heb morgen nog beurtje 8, dan 2 dagen weekend, zondag beurtje 9, maandag 10 en dan moet dinsdag de dag worden. Nog maar 3 vluchtjes dus en als het allemaal goed gaat zou mijn 5e vlucht vanaf nu al mijn solo kunnen zijn! Tot die tijd blijft het echter hard werken om dat waar te kunnen gaan maken, morgen gaan we naar Gateway om nagenoeg hetzelfde vluchtje te oefenen, er komt alleen nog 2 nieuwe onderdelen bij: Een circuitje+landing met flaps 10 en de EFATO, ofwel de Engine Failure After Take-Off. Ik zal wat meer foto's proberen te maken, maar kan niks garanderen! Ik hou jullie op de hoogte!